هفته پیش انفجار پرتو گامای بسیار قدرتمندی از روی زمین شناسایی شد - تور آلمان ارزان

این سیگنال با نام GRB 221009A در 9 اکتبر شناسایی شد. البته خود انفجار 1.9 میلیارد سال پیش رخ داد. از جهت صورت فلکی ساگیتا آمد و برای بیش از 10 ساعت برای تلسکوپ ها قابل مشاهده بود و به یکی از طولانی ترین انفجار های پرتو گاما کشف شده تبدیل شد.

221009A بالاترین انرژی را در بین هر انفجار های پرتو گاما کشف شده داشت. انرژی این رویداد ها معمولاً بر حسب گیگا الکترون ولت (GeV) مقدار گیری می گردد، اما تعداد کمی از آن ها با انرژی های حدود 1 ترا الکترون ولت (TeV) ثبت شده است. اما این رویداد نو ممکن است به رکورد 18 TeV رسیده باشد، که اولین تشخیص GRB با انرژی های بالای 10 TeV را نشان می دهد.

این مقدار گیری بر اساس داده های یک رصدخانه چینی به نام رصدخانه بارانی با ارتفاع بالا (LHAASO) است که برای تشخیص پرتو های گاما و پرتو های کیهانی با مقدار گیری آبشار ذرات آن ها در جو زمین طراحی شده است. البته قبل از اینکه 221009A بتواند جایگاه خود را در کتاب رکورد ها به دست آورد، این داده ها باید به وسیله تیم های دیگر تأیید گردد.

در عکس بالا تفاوت در روشنایی با انفجار پرتو گاما و محو شدن آن را پس از 10 ساعت، که به وسیله رصدخانه سوئیفت رصد شده، دیده می گردد.

ستاره شناسان می گویند شاید ده ها سال طول بکشد تا GRB دیگری به این روشنی کشف گردد.

روبرتا پیلرا، یک اخترشناس، می گوید که این انفجار بسیار نزدیک تر از GRB های معمولی است و هیجان انگیز است، از این نظر که به ما امکان می دهد جزئیات زیادی را شناسایی کنیم. اما بعلاوه یکی از پرانرژی ترین و درخشان ترین انفجار هایی است که تا به حال بدون توجه به مسافت دیده شده است و هیجان آن را دو چندان می نماید.

منبع این پرتوها یک ستاره بزرگ است که در سرانجام عمر خود به یک سیاهچاله سقوط می نماید. این فرآیند فواره های قدرتمندی از ذرات را به فضا پرتاب می نماید و در این فرآیند اشعه ایکس و پرتو های گاما ساطع می نماید.

با وجود شدت و مجاورت، این GRB برای زمین بی ضرر است. اما اگر فرضا منبع این پرتوها در کهکشان راه شیری خودمان بود و پرتو آن به طور اتفاقی مستقیماً به سمت زمین می رفت، می توانست باعث انقراض دسته جمعی گردد. خوشبختانه، تصور می گردد که GRB ها رویداد های نسبتاً نادری هستند که تنها تعداد کمی از آن در هر کهکشان در هر میلیون سال رخ می دهد و حتی درصد کمتری از آن ها در جهت دقیق زمین ارسال می شوند.

منبع: ناسا