بروس ویلیس دچار زوال عقل بخش پیشانی، گیجگاهی مغز است - تور آلمان ارزان

به گزارش از یواس ای تودی خانواده ویلیس در بیانیه شان گفتند: از هنگامی که ما در بهار 2022 تشخیص آفازی (زبان پریشی) را برای او مطرح کردیم، بیماری او پیشرفت کرده است و اکنون تشخیص اختصاصی تری برای او داده شده است: زوال عقل پیشانی-گیجگاهی.

• ستاره جان سخت از بازیگری کناره می گیرد| تشخیص عارضه مغزی زبان پریشی برای بروس ویلیس

متاسفانه مسائل ارتباطی فقط یک علامت بیماری است که بروس با آن روبرو است. با اینکه این شرایط دردناک است، مایه تسکین است که بالاخره تشخیص واضحی برای بیماری او داده شده است.

این بیانیه تازه پس از آن منتشر می شود که خانواده ویلیس در مارس 2022 اعلام کردند که او به خاطر مسائل سلامتی از بازیگری کناره می گیرد.

زوال عقل پیشانی-گیجگاهی (FTD) اختلالی مغزی است و با بیماری آلزایمر فرق دارد. FTD شامل گروهی از اختلالات مغزی می شود که به علت تحلیل رفتن بخش های پیشانی و/یا گیجگاهی مغز به وجود می آیند. این بخش های مغز عموما با شخصیت، رفتار و زبان ارتباط دارند.

این اختلال زیرنوع های گوناگونی دارد و با بیماری آلزایمر فرق دارد، چرا که افراد دچار زوال پیشانی- گیجگاهی معمولا در سین پایین تر در اوائل دهه 40 زندگی تا اوائل دهه 60 زندگی تشخیص داده می شوند. FTD نسبت به آلزایمر اثر بزرگتری بر کار، خانواده و امور مالی فرد می گذارد.

این بیماری ممکن است با آلزایمر، پارکینسون یا اختلال های روانپزشکی اشتباه شود و معمولا بیش از سه سال طول می کشد تا تشخیص داده شود. در مورد ویلیس نیز ابتدا بیماری آفازی یا زبان پریشی تشخیص داده شد که بیماری متفاوتی است.

علت دقیق زوال عقل پیشانیی-گیجگاهی در حال حاضر معلوم نیست، اما جهش های ژنتیکی وجود دارند که با این بیماری مربوط شده اند. برخی از بیماران مبتلا به FTD در سلول های مغزی شان ساختارهای ظریفی به نام اجسام Pick دارند که حاوی مقداری غیرطبیعی پروتئین یا نوع غیرطبیعی از پروتئین است.

عامل زمینه ساز مشخصی که خطر دچار شدن به این بیماری را افزایش دهد، شناخته نشده است، اما در افرادی که در سابقه خانوادگی شان افراد دچار به زوال عقل وجود دارد، احتمال دچار شدن به این بیماری بیشتر است، اما در مجموع این بیماری تک گیر یا اسپورادیک شمرده می شود.

یک علت احتمال دیگری بیماری ممکن است ضربه به سر باشد.

FTD بر رفتار و شخصیت شخص تاثیر می گذارد و می تواند باعث مسائل در سخن گفتن شود. این بیماری در موارد نادری می تواند مسائل حرکتی ایجاد کند. هر بیمار FTD علائم خاص خود را دارد که بسته به این دارد که بیماری کجای مغز را تحت تاثیر قرار می دهد و چگونه منتشر می شود. علائم بیماری معمولا به تدریج بدتر می شوند و بیمار را زمین گیر می کنند.

این بیماری علاجی ندارد و هیچ درمانی که بتواند پیشرفت بیماری را کُند یا متوقف کند، در دست نیست. معمولا بیماران نه به علت خود این بیماری بلکه به علت عوارض مرگباری مانند ذات الریه، عفونت یا جراحات ناشی از افتادن می میرند.