زیبایی کار خستگی را از یادم می برد - تور آلمان ارزان

خبرنگاران - معصومه مهدیانی: هراج مگردون متولد 1336 و از ارامنه محله مجیدیه است و اکنون سال هاست که در این زیرزمین کوچک به ساخت ظروف نقره ای حکاکی شده مشغول است. ظروفی که بارها به سفیران مختلف کشورهای دیگر به رسم یادبود اهدا و موجب شده تا خیلی ها این هنرمند و کاسب قدیمی منطقه مان را بشناسند. برای آشنایی با نحوه کار این هنرمند این مطلب را بخوانید.

قصه های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

پدربزرگ طلا ساز

سرش را پایین انداخته و با دقت زیاد از طریق قلم با ضربه چکش، بر روی جسم فلزی نقشی را که در فکر دارد، حک می نماید. کار حکاکی یک نقش که تمام می گردد از او درباره نحوه ورودش به این حرفه می پرسیم، مگردون می گوید: پدربزرگ هایم هر 2 طلاساز بودند و به این کار بسیار علاقه داشتند به همین دلیل پدرم نیز به تبعیت از پدرش وارد این کار شده بود و او نیز کار با طلا و نقش زدن بر آن را ادامه داد. من نیز در آن دوران بسیار به این هنر علاقه داشتم برای همین در اوایل همین کار را انجام می دادم و روی النگو یا طلاهای دیگر، قلم می زدم و نقش های مختلفی بر رویشان ایجاد می کردم. در دوران موشکباران مردم تمام پول هایشان را به طلا تبدیل می کردند برای همین کار طلا آن روزها رونق بسیار زیادی داشت اما کم کم این کار از رونق افتاد و من تصمیم گرفتم دیگر با طلا کار نکنم. آن روزها تازه ازدواج نموده بودم و پدر همسرم در کار ساخت مجسمه بود برای همین من هم از این کار خوشم آمد و به کلاس های قلمزنی روی مس و نقره رفتم و این گونه وارد دنیای قلمزنی شدم و اکنون دقیقاً 27 سال است که این کار را انجام می دهم.

کارگاه خودم را راه اندازی کردم

یک تکه نقره داخل تنور می گذارد تا ذوب گردد و بتواند یک میوه خوری درست کند. همان طور که به ذوب شدن نقره نگاه می نماید، می گوید: آن موقع که کار در این هنر را آغاز کردم، تصمیم گرفتم برای خودم در زیرزمین منزلم یک کارگاه راه اندازی کنم تا مجبور نشوم مانند خیلی از کاسبان دیگر ظروف را آماده خریداری کنم و بعد روی آنها قلم بزنم. من دوست داشتم تمام مراحل ذوب، ساخت و قلمزنی روی یک کار را خودم انجام دهم؛ برای همین در خانه خودم یک تنور ذوب نقره و مس برپا کردم و از صفر تا صد کار را خودم برعهده گرفتم. این گونه فقط نقره خام را خریداری می کنم و مابقی کار را خودم در اینجا انجام می دهم برای همین خیلی از مغازه داران کارهایم را سریع می خرند. در اصفهان هر یک از این مراحل را یک فرد خاص انجام می دهد ولی من ترجیح دادم تمامی مراحل کار را خودم انجام دهم اما به طور کلی استقبال مردم و مغازه داران از این هنر و کار به قدری خوب است که من در این سال ها تنها توانستم چند نمونه از کارهایم را برای خودم نگه دارم. این چند نمونه نیز جزء کارهای بسیار ظریف و زمانبرم هستند برای همین دلم نمی آید آنها را بفروشم.

زیبایی اثر

به کارهایی که ساخته نگاه می کنم. بسیاری از آنها به حدی زیبا هستند که ناخواسته نمی توانی چشم از آنها برداری. مگردون می گوید: این کار سختی های بسیاری دارد که از جمله آن در رفتن مداوم قلم و آسیب دیدگی انگشت هاست اما همین زیبایی کارهای ساخته شده است که تمام خستگی را از تنم بیرون می نماید. وقتی کاری تمام می گردد و به آن نگاه می کنم تمام دردها و خستگی ها را فراموش می کنم و از لحظه لحظه های ساخت کارم لذت می برم. هرکاری سختی های خودش را دارد ولی وقتی از انجام یک کار لذت می بری دیگر سختی هایش به چشم نمی آید و غیر از لذت چیزی در خاطرت نمی ماند.

از قلمزنی لذت می برم

در کارگاهش علاوه بر کارهایی که با نقره انجام داده کارهای دیگری هم می بینی. مجسمه ها و ساعت های سنگی، شیشه ای، چوبی و مسی. این کاسب هنرمند می گوید: من در زمینه هنر قلمزنی هیچ گاه به انجام یک کار خاص اکتفا نکردم و سعی کردم این هنر را روی سنگ، شیشه، چوب و... نیز امتحان کنم و حتی برای دل خودم هم که شده چیزهای مختلفی بسازم و رویشان قلم بزنم. در حال حاضر نیز تمام مجسمه ها و لوازم دکوری خانه ام را خودم ساخته و قلم زده ام.

حضور در نمایشگاه صنایع دستی ارمنستان

مگردون سال 2002 به عنوان تنها نماینده ایران به نمایشگاه صنایع دستی ارمنستان اعزام شد. او می گوید: یکی از برترین اتفاقات زندگی ام سفارش ساخت یک میوه خوری چهارستونی برای رئیس جمهور ارمنستان بود. در سال 2001 سفیر ارمنستان در ایران آثار مرا در نمایشگاه صنایع دستی دیده بود و همان زمان سفارش ساخت آن میوه خوری را برای هدیه دادن به سفیر ارمنستان به من داد و من نیز سعی کردم از تمام هنرم برای ساخت آن اثر استفاده کنم. بعد از این کار در سال 2002 به عنوان تنها نماینده ایران به نمایشگاه بین المللی صنایع دستی ارمنستان اعزام شدم و از آن سال تا به امروز هر سال در این نمایشگاه حضور پیدا می کنم و آثارم را به نمایش می گذارم.

هواداران زیاد قلمزنی

مگردون می گوید: مردم علاقه بسیار زیادی به جمع آوری و نگهداری این ظروف دارند و علاوه بر این فروش این ظرف ها نیز بسیار خوب است اما نقره ای و دست ساز بودن این ظروف مانع از این می گردد که همه بتوانند آن را خریداری نمایند. من در این سال ها سعی کردم حداقل برای اهالی محله ام با قیمت مناسب کار کنم و برایشان تخفیف قائل شوم اما متأسفانه گران بودن نقره و بعلاوه زحمت بسیار بالای قلم زدن روی اثر مانع از این می گردد که در حد انتظار خریداران تخفیف بدهم. با این وجود این هنر علاقه مندان بسیاری دارد که همین علاقه نیز موجب می گردد یک اثر هنوز تمام نشده، فروخته گردد. قلمزنی جزء هنرهای قدیمی و زیبایی است که هر کسی استعداد و حوصله یادگیری و انجام آن را ندارد. مگردون می گوید: پسر کوچکم بسیار به این هنر علاقه مند است و می خواهد در آینده این کار را ادامه دهد برای همین سعی می کنم از حالا این هنر را به او یاد بدهم زیرا اگر کسی واقعاً استعداد و علاقه کافی به این داشته باشد بهتر است که از دوره جوانی آن را یاد بگیرد و ادامه دهد. جوانانی که صبر و تحمل بسیاری دارند بهتر است که وارد این کار شوند زیرا این کار هم بسیار لذت بخش است و هم هواداران بسیاری دارد.

-

منتشر شده در خبرنگاران محله منطقه 8 به تاریخ 1393/2/22